İnsan geleceğe dair tüm umutlarını kaybediyor neredeyse…

Bu günlerde çok fazla gerekli, gereksiz koşturmacadan inanın sanal dünyaya zaman ayırmakta zorlanıyorum. Bazen öğle yemeğini yemediğimi akşam sofrada hatırlıyorum.

Acaba herkes benim gibi mi diyorum? İnsanlık hali tabi… Herkesin farklı derdi sıkıntıları gündelik koşturmacaları var. Kimi üretirken kimi ise tüketiyor.

Malum Sgk Optik Sözleşmeleri için son gün 1 Şubat idi. Meslektaşlarımızın sorun yaşamaması adına Odamızın sağladığı uygulama ile tarafımıza teslim edilen dekont ve dilekçelerin son kontrolünü yaptık. Aslında ıslak imzalı olarak teslim edilmesi gereken dilekçeleri Oda sekreteryamızdan Tuğba Köseoğlu İle birlikte aslı gibidir yaparak teslimini gerçekleştirdik.

Sgk optik sözleşmesini güncellemesi gerekirken son gün olmasına rağmen henüz güncellenmemiş 131 meslektaşımızı tespit ederek sekreteryamız tarafından tek tek aradık ve sözleşmelerini zamanında yapmalarını sağlayarak görevimizi layıkıyla yapmanın verdiği keyif ile günü tamamladık.

Bir meslektaşımız tarafından da azar işittik. “Size ne, Sgk ile sözleşme yaparım ya da yapmam niye arıyorsunuz” cümlesi bizi üzse de, teşekkür eden 130 meslektaşımız tüm günün yorgunluğunu almaya yetti.

Kısa günün kârı …

Saygılarımla…